HBO naar dubbele propedeuse: Te hoog gegrepen?
Geplaatst: 30 mar 2014, 18:04
Gegroet allen,
In juni 2013 heb ik mijn havo-diploma behaald, waarna ik een hbo-studie scheikunde ben gaan doen. Al gauw merkte ik dat ik niet echt werd uitgedaagd, maar ik ging ervan uit dat dit te wijten was aan de grote instroom mbo'ers en het niveau na het eerste kwartaal flink omhoog geschroefd zou worden. Helaas was dit niet het geval: inmiddels is de derde periode bijna voorbij en valt het aantal uren dat ik erin moet steken nog ontzettend tegen.
Ik wil geen pedante indruk maken, maar het is erg lastig om je in te zetten voor iets waar de stof zó basaal is dat ik mij er totaal niet in kan verdiepen, desondanks sta ik een 7,8 gemiddeld: Wat niet schitterend is, maar het is vooral te wijten aan de vele verslagen die steevast met 7's beoordeeld worden. Schriftelijke tentamens beslaan 20 punten van het curriculum, de rest bestaan uit projecten waar je met 2 of meer aan het werk bent en waarin geen onderscheid wordt gemaakt in cijfers *zucht*.
Uiteindelijk heb ik besloten mijzelf erin te verdiepen, en eventueel een andere keuze te maken. Ik was immers slechts 16 toen ik moest kiezen voor een studie, en de keuze viel juist op scheikunde omdat ik hoorde dat dit een van de moeilijkere hbo-studies was(/is?). Om mij te kunnen oriënteren op alle disciplines die mij enigszins interesseerden, heb ik besloten mij in te schrijven voor de staatsexamens vwo in de vakken: Nederlands, Engels, Biologie, Scheikunde, Natuurkunde en Wiskunde. Naast mijn hbo-studie heb ik mij dus hier mee bezig gehouden.
Hieruit kwam iets geks rollen, ik begon wiskunde (ironisch, het vak waar ik het meest tegenop keek om mij op voor te bereiden) steeds leuker en interessanter worden, terwijl ik op havo het vak met een 5,4 heb afgerond. Na twee maanden had ik de vier Getal en Ruimte boeken rigoureus doorgewerkt waarna ik snakte naar meer. Ik heb goedkoop een tweedehands Calculusboek kunnen aanschaffen wat in het curriculum van studenten aan de TU/d wordt gebruikt en ben daaruit gaan werken, waar ik nog dagelijks mee bezig ben. Natuurkunde heb ik mij al langere tijd in geïnteresseerd, alleen heb ik het nooit overwogen als studie door het hoog wiskundegehalte, maar nu ik een heel ander beeld heb van wiskunde, ben ik aan het heroverwegen. Op een aantal universiteiten wordt een dubbele propedeuse aangeboden, waar na het eerste jaar de keuze gemaakt kan worden. Alleen ben ik bang dat ik mijzelf nu te hoog inschat en/of dat de mannetjes die de inschrijvingen doorlezen mij niet serieus nemen (wat niet totaal onbegrijpelijk is ).
Zouden 6 deelcertificaten behaald door zelfstudie (t.o.v. de 8 vakken die studenten die regulier middelbaar onderwijs hebben gevolgd in zijn geëxamineerd) en een hbo-propedeuse scheikunde van motivatie en discipline getuigen? Op eender wijze om zo iemand toe te laten tot een dubbele propedeuse Na/Wi?
Of getuigt het juist van hoogmoed en zouden ze me zo de berg afrollen ?
Heel erg bedankt voor het lezen en mijn excuses voor de lange post.
In juni 2013 heb ik mijn havo-diploma behaald, waarna ik een hbo-studie scheikunde ben gaan doen. Al gauw merkte ik dat ik niet echt werd uitgedaagd, maar ik ging ervan uit dat dit te wijten was aan de grote instroom mbo'ers en het niveau na het eerste kwartaal flink omhoog geschroefd zou worden. Helaas was dit niet het geval: inmiddels is de derde periode bijna voorbij en valt het aantal uren dat ik erin moet steken nog ontzettend tegen.
Ik wil geen pedante indruk maken, maar het is erg lastig om je in te zetten voor iets waar de stof zó basaal is dat ik mij er totaal niet in kan verdiepen, desondanks sta ik een 7,8 gemiddeld: Wat niet schitterend is, maar het is vooral te wijten aan de vele verslagen die steevast met 7's beoordeeld worden. Schriftelijke tentamens beslaan 20 punten van het curriculum, de rest bestaan uit projecten waar je met 2 of meer aan het werk bent en waarin geen onderscheid wordt gemaakt in cijfers *zucht*.
Uiteindelijk heb ik besloten mijzelf erin te verdiepen, en eventueel een andere keuze te maken. Ik was immers slechts 16 toen ik moest kiezen voor een studie, en de keuze viel juist op scheikunde omdat ik hoorde dat dit een van de moeilijkere hbo-studies was(/is?). Om mij te kunnen oriënteren op alle disciplines die mij enigszins interesseerden, heb ik besloten mij in te schrijven voor de staatsexamens vwo in de vakken: Nederlands, Engels, Biologie, Scheikunde, Natuurkunde en Wiskunde. Naast mijn hbo-studie heb ik mij dus hier mee bezig gehouden.
Hieruit kwam iets geks rollen, ik begon wiskunde (ironisch, het vak waar ik het meest tegenop keek om mij op voor te bereiden) steeds leuker en interessanter worden, terwijl ik op havo het vak met een 5,4 heb afgerond. Na twee maanden had ik de vier Getal en Ruimte boeken rigoureus doorgewerkt waarna ik snakte naar meer. Ik heb goedkoop een tweedehands Calculusboek kunnen aanschaffen wat in het curriculum van studenten aan de TU/d wordt gebruikt en ben daaruit gaan werken, waar ik nog dagelijks mee bezig ben. Natuurkunde heb ik mij al langere tijd in geïnteresseerd, alleen heb ik het nooit overwogen als studie door het hoog wiskundegehalte, maar nu ik een heel ander beeld heb van wiskunde, ben ik aan het heroverwegen. Op een aantal universiteiten wordt een dubbele propedeuse aangeboden, waar na het eerste jaar de keuze gemaakt kan worden. Alleen ben ik bang dat ik mijzelf nu te hoog inschat en/of dat de mannetjes die de inschrijvingen doorlezen mij niet serieus nemen (wat niet totaal onbegrijpelijk is ).
Zouden 6 deelcertificaten behaald door zelfstudie (t.o.v. de 8 vakken die studenten die regulier middelbaar onderwijs hebben gevolgd in zijn geëxamineerd) en een hbo-propedeuse scheikunde van motivatie en discipline getuigen? Op eender wijze om zo iemand toe te laten tot een dubbele propedeuse Na/Wi?
Of getuigt het juist van hoogmoed en zouden ze me zo de berg afrollen ?
Heel erg bedankt voor het lezen en mijn excuses voor de lange post.